Enige tijd geleden kwam het er van: een opmaat gemaakte toga. Normaal huurde ik deze bij de rechtbank of leende ik er één van een kantoorgenoot. Als ik deze mee naar huis nam, vonden mijn kinderen het altijd wel interessant. Als je immers met je armen wijt gaat staan, lijkt het net een Batman-pak. Ik word dan wel eens door Catwoman en The Joker achterna gezeten. We hebben dan de grootste lol.
Voor het aanmeten van de toga moest ik naar Amsterdam. Ik had afgesproken met mijn moeder. Zij zou meegaan, zodat we daarna gezellig de stad in konden gaan. De tijd om samen met mijn moeder iets te gaan doen is namelijk, sinds de komst van de kinderen, spaarzaam geworden.
De ochtend van vertrek kwam de volgende conversatie op gang tussen mij en mijn dochter.
“Mam, wat ga je vandaag doen samen met oma?” Een beetje grappend zei ik: “ik ga een Batman-pak kopen.” “Mag ik ook mee naar de carnavalswinkel?”, werd me vervolgens gevraagd. “Ik wil ook graag een nieuw carnavalspak. Mag ik dit jaar eenhoorn worden?” “Nee meisje, ik word helemaal geen Batman met carnaval. Dit is voor mijn werk. Jouw pak kopen we een andere keer.”
Ik zag haar vervolgens fronsend kijken. Ze begreep er niets meer van. Vervolgens heb ik uitgelegd wat ik ging doen en waarvoor een toga bedoeld is. In kindertaal vertelde ik haar dat een toga wordt gedragen om onderscheid te voorkomen. Iedere advocaat draagt een toga. Zo wordt een partij in de procedure niet bevoordeeld of benadeeld als gevolg van de kwaliteit of uitstraling van de kleding van diens advocaat. Ook uitingen van geloof of afkomst worden hiermee verhuld. Iedereen is gelijk qua uiterlijk vertoon. Dat was bij de invoering door Napoleon althans de gedachte. In theorie een goede gedachte. Echter kun je afkomst, religie en uiterlijke verzorging niet enkel verhullen met een zwart gewaad. Gelukkig zijn rechters professioneel genoeg dit niet mee te laten wegen in hun beslissing.
Aangekomen in het toga-atelier heb ik wel nog even aan mijn dochter gedacht. Helemaal toen de kleur van de voering gekozen moest worden. Ineens kwam de carnavalsvierder in mij naar boven. Hoezo “saai zwart” aan de binnenzijde? Ik heb vervolgens gekozen voor kleurrijke print met een wijze uil. Laat de carnaval maar komen!
Alaaf!
mr. Mandy van Brunschot-van der Sanden.
